Communicatie, culturen en media

Hi loves!

Weer even een update vanuit mijn studentenkamertje in Coventry waar mijn afgelopen weken vooral bestaan uit communiceren, culturen en alle soorten media. Ben zo into mijn studie dat zelfs mijn dagelijks leven alleen maar bestaat uit deze termen.

Mijn eerste weken waren heel erg wennen. ‘ Aaahgg waar ben ik aan begonnen!’, ‘ hm Engels academisch masterniveau boeken zijn toch wel iets moeilijker leesbaar dan ik me had ingedacht’ en ‘oooh ik snap helemaal niets en waarom ben ik hier in dit regenachtige land en boehooee ik heb helemaal geen vrienden’ – momenten zijn vaak door mijn hoofd gegaan. Maar op andere momenten als het zonnetje scheen bijvoorbeeld, of als ik een tekst/les wel begreep of als ik aanspraak had van leuke mensen dan voelde ik me wel heel blij en gelukkig dat ik de keuze heb gemaakt om hier heen te gaan.

Die dramaknop moest gewoon even omgezet worden want met een instelling van ‘ik snap niets’ en ‘ik voel me zo verdomd alleeeeeeen’ kom je er ook niet. Dus na een week mezelf heel zielig te hebben gevonden heb ik mijn boehoee status veranderd in aanpap status. Mijn tweede week hier ben ik iedere avond naar de pub gegaan, met leraren (Martine, we hebben een leesclubje, zou je erbij willen?.. hm ik denk er over!), met mijn flatgenootjes, met mijn klasgenootjes, met een meisje die 1 van mijn klasgenootjes een keer bij de bushalte had ontmoet(!), met vriendinnen van vriendinnen, met een meisje uit mijn straat (die op de helft van de avond er ineens vandoor ging) en dat ik maar besloot om gewoon in mijn eentje in de club te blijven en daar heel teenage mom, underdressed Coventry heb ontmoet.

Maar iedere dag in de pub spenderen heeft ook niet echt nut, dus van aanpapmood overgestapt naar ‘beter 5 vriendinnen binnen handbereik dan 30 halfbakke vrienden in de pub’. Dus nu heb ik een groepje meiden bij elkaar gesprokkeld (Duitsland, Slowakije, Kenia & Rwanda) waar ik het heel gezellig mee heb. We werken bij alle groepslessen samen, sturen elkaar de hele dag groepsmailtje met info over de studie en de laatste gossip en in het weekend ondernemen we allemaal leuke dingen met elkaar.

Mijn dagen bestaan uit heel veel studeren (met nadruk op heeeel veeeel), me verwonderen over andere culturen, in mijn studentenkamertje zitten, met mijn nieuwe vriendinnetjes afspreken, heel veel lezen, documentaires kijken, films kijken (jaaa voor studie natuurlijk, studeer ‘media’ J), Engeland ontdekken en naar college gaan.

Mijn klas is erg bijzonder. Ieder college zitten we met een andere formatie, maar nooit meer dan 20 mensen in een klas. Ik zit met mensen over de hele wereld, van alle leeftijden en met allerlei verschillende achtergronden. Van gescheiden oude Engelse vrijsters die een carrière verandering ondergaan, tot een Afrikaanse filmmaker die mediadocent willen worden in Afrika, van een in Chinese celebrity die al hele bekende presentatrice is in China maar die door haar te rijke ouders (haar vader is eigenaar van een HELE shoppingmall) hier naar toe is gestuurd voor haar master, tot 15 andere Chinese meiden die allemaal hun eigen Engelse naam hebben bedacht (van cookie tot rainbow) en die geen woord Engels kunnen. (en dan studeer je communicatie in Engeland.. aha.)

Mijn huis is erg lovely, alleen heb ik de engste flatgenoot from hell ooit! Stelende (huh waar is mijn HELE brood gebleven? En mijn theedoeken, borden, melk, eieren, koffie, cornflakes.. alles!! Alles is weg!! Zelfs mijn dekbed die Maxima en Willem Alex ook hebben!! (hahah nee die niet hoor gelukkig)), agressieve (politie is al geweest omdat hij zijn vuist uithaalde naar een meisje uit mijn flat, omdat hij al haar eten had gestolen en ze hem daar op aansprak), extreem luidruchtige (hij heeft een soort gettoblaster de hele dag in zijn hand dus hoor precies waar hij in het huis is en heeft 24/7 zijn tv knettertje hard aan staan) smerige (hij vroeg de eerste minuut dat ik hem ontmoette of ik zijn vrouw wilde zijn omdat hij altijd al een blonde vrouw had gewild en pakt zijn camera steeds als ik in de keuken ben om foto’s van zijn ‘ vrouw’ te nemen, mij dus, en ik schreeuw iedere keer dat ik zijn vrouw niet ben en dat hij me met rust moet laten en dat ik minstens 1 meter persoonlijke afstand wil, maar niets helpt.. is toch te scary!) en hondsbrutale kerel (hij heeft zelfs onze gezamenlijke tv gejat!).

We hebben met zijn achten al diverse brieven geschreven naar de organisatie, hem aangesproken (communicatie!), politie erbij gehaald maar zoals het er nu naar uitziet de organisatie hem er niet uitzetten (wettelijk bepaald). Dus het ziet er naar uit dat ik volgende week mijn 3^e verhuizing in een maand ga ondervinden. In het zelfde complex maar een ander gebouw komt een kamer vrij omdat een meisje (die net 3 weken haar master is begonnen) te hoogzwanger is om naar de stad te lopen en dus naar een flat in de stad trekt. (uuuh wie begint er nou een master in een andere land als je hoogzwanger bent, maar goed dat denk ik dan weer). Maar voor mij top natuurlijk want nu kan ik in haar kamer volgende week en ben ik verlost van het kwade.

Afgelopen weekend ben ik naar London geweest om mijn vriendinnetje Nicola (uit Santa Cruz) op te zoeken. London is geweldig! Heb al een echte toerist foto’s van dubbeldekbussen, Big Ben, huis van de koningin, die mannekes met die rare bondmutsen die marcheren en niet mogen lachen en van de Amstel van London ‘the Thames’ gemaakt. Beautiful! ’s Avonds zijn we naar de mooiste club ooit geweest, een oud theater met Moulin Rouge sferen, zo mooi! Zondag traditioneel ontbijtje gegeten (eieren, bonen, tomaten, soooo English!) en toen weer terug naar Coventry gegaan met de Mega(long)bus.

Nou dat waren wel weer de high en low lights van mijn afgelopen weken J
Vanmiddag heb ik een meeting voor ‘ Source tv’. Dit is de universiteitstelevisiezender en ik heb straks een gesprek om er bij te horen. Ze maken allerlei documentaires en programma’s en ze zochten nog mensen om te filmen, interviewen, programma’s te bedenken.. dus heb me maar aangemeld! Ik hou jullie wel op de hoogte of het wat is haha.

Hoe is het in NL?? Of op andere plekken in de wereld? Stormachtig?? Nog ontwikkelingen? Ik hoop dat het goed gaat daar!

Liefs!

Martine

Ps. Donderdag 21 april tot maandag 2 mei ben ik eventjes terug op Nederlandse platte bodem!

Britse burger

Hello lovely ladys and gents,

Daar gaan we dan! Verhuizen naar Engeland. Wat een onderneming! Met een auto volgeladen met te veel spullen (wacht misschien is mijn hele dvd collectie toch beetje overdreven.. moet ik dat maar thuis laten.. heb ook eigenlijk helemaal geen dvd speler, en ook geen tv.. ja dat ismisschien niet zo doordacht) op donderdag avond vertrokken naar de boot die ons 's nachts naar Engeland zou varen. Met paps en mams in stapelbedden de nacht overleefd in onze boothut, super mooie boot maar zeeziek ten top (en blijkbaar waren er niet eens golven, dus ben blijkbaar zeeziek gevoelig) maar toch heelhuids aangekomen in de vroege ochtend in England.

Na paar uurtjes rijden kwamen we aan in Coventry waar ik eerst de sleutel van mijn huis kreeg (ooh uuh probleempje..je zit in tijdelijk huis, want jou huis is pas volgende week beschrikbaar). Toen ik meging inloggen bij de studentenbali (ooh je ben niet al in september begonnen?? hmm dat staat wel zo in ons systeem hmm). Vervolgens almijn spullen 4 verdiepingen hoog in mijn tijdelijke flatje te hebben gedumpt (aaah groene gordijnen, muren en blauwevloerbedekking, wat hebben die Engelsen toch een gevoel voor stijl) en mijn rooster probeerde te achter halen.. (tja alle international studenten moeten hier om 10uur zijn maandag, maar jij bent uit Europa he, uuuh ik weet niet of dat dan ook als internationaal telt..).. Na al deze ongeregelheden en lichtelijke stress besloten we maar de stad te gaan ontdekken en ik zou maandag dan wel alles uitzoeken hoe en wat.

Na een heel gezellig weekend, met uncle Ed en aunty Glynis en my parents, was ik zondagmiddag dan ook echt ineens alleen, helemaal all by myself in het regenachtige, koude Engeland. Dat was best even een realisatie! Mijn tijdelijke huis had een grote eetzaal (schransschuur) waar alle studenten in een rijtje om beurten een flats voedsel op hun bord gekwakt kregen en ik sloot me daar maandagochtend dan ook maar bij aan. Overal mensen met groepjes aan tafels en daar sta je dan met je dienbladje. Net als in de film voelde ik me de nerd die niet wist waar bij aan te sluiten, tot ik heerlijk in een hoekje allemaal andere loners zag bij een tv en ben ik daar maar bij gaan zitten haha. Toen ik vervolgens bij mijn eerste les aankwam ontmoette ik mijn eerste en enige klasgenootje. EenChinees meisje (my name is Meng Lu, but you can call me Marilyn Monroe, I am from Chinese ). Heel schattig kind maar de communicatie ging zwaar te ver. Bleek dat de rest van mijn klas nog ergens vast zat op het vliegveld door nieuwe Visa gerels in the UK of dat ze dachten dat het een week later begon. Gelukkig gedurende de week ontmoette ik wel meer mensen in klassen die gemengd waren met mijne, had ik een ontbijt vriend die iedere ochtend in zijn pyjama met mij ging ontbijten, had ik meisjes die met me mee naar mijn huis liepen en heb ik al veel gestudeerd omdat ik geen plannen had 's avonds en ook geen tv. Nou dan gaat die focus wel hoor!

Woensdags kreeg ik dan heerlijk de sleutel van mijn fijne nieuwe kamer. Met een busje van de Universiteit verhuist (8x op en neer gegaan met de lift om al die spullen die kamer uit te krijgen wat een drama!) en mijn kamertje ingericht. Mijn huis is super leuk, ongeveer 15 minuten lopen naar downtown maar in een heel schattig Engelse wijk so British. De rest van de week heb ik mijn buurt verkent,spulletjes aangeschaft (oooh koken, oja geen pannen, borden, eten, hoe werkt het gas hier? ooh stekker past niet in het stopcontact) en heel erg moeten wennen. Ook al in Engeland zo dichtbij Nederland, het is zo anders. Bijvoorbeeld, alleen al oversteken is levensgevaarlijk, overal rotondes en dan begint het nadenk proces.. okeee dus in NL zou de auto van deze kant komen, dus hier van links oooh dubbeldekbus, wacht, kan nog niet oversteken, pff bijna overreden.. Verder zijn de mensen heel aardig maar ook de manier van aanspreken is anders, toen ik beetje geirriteerd werd op mijn mentor over dat veel slecht geregeld was heeft ze wel 20 haar excuses aangeboden en kwam ze de rest van de dag achter me aanlopen of alles wel goed was en hoe ze het alsjeblieft goed kon maken. Misschien reageerde ik toch te Nederlands direct tegen haar en voelde ze zich diep gekwetst. Maar ook, wat is hier een supermarkt? Ik zie wel namen op gebouwen staan, maar heb geen idee waar je wat kunt kopen. In NL zoek je gewoon de Hema of AH en klaar ben je, maar dat is hier anders. Verder NIEMAND fiets, en als mensen fietsen.. lichtgevend vest, helm, flikkerende lampen over de hele fiets en op dikke mountainbikes alsof we in de Himalaya zijn. Ook nergens fietspaden dus daarom zijn de fietsers zo overdressed verlicht omdat ze op de weg fietsen. Geen optie dus.

Het weekend is een vriendinnetje die ik in Santa Cruz had ontmoet (Nicola uit London) naar mij toegekomen en hebben we samen het stadje ontdekt. Ze heeft me alle winkels uitgelegd, Engelse must know woorden verteld, gedragsregels uitgelegd en we zijn samen het uitgaansleven gaan verkennen. Nou mensen, als je in de zomer op de Costa Brava ligt te bakken en je ziet een groepje meiden langslopen en je denkt.. daar heb je Engelsen?? Ga uit in Coventry en je hebt een hele verzameling bij elkaar. Wat voelde ik me alsof ik veel kleding aan had hahah. Maar waarschijnlijk zijn we naar de verkeerde club gegaan, want de gemiddelde leeftijd lag rond de 16. De English pubs vind ik wel helemaal fantastisch!

Verder is Covenrty een heelleuk, veelzijdig, geschiedenisvol stadje. Super multi culti, ik dacht dat de flyer van de school lekker cultureel verantwoord was met donker, blond en hoofddoekjes op afbeeldingen in heel de informatiefolder, maar het is echt zo! Super leuk, meiden uit Afrika ontmoet, veel Aziaten, mijn flatgenootjes nu zijn ook van Afrika tot in Amerika en India. Dus iedereen zit in het zelfde schuitje en dat is wel heel fijn. Ook genoeg te beleven hier van barretjes, winkels, parken, bios, sport.. dus ga me vast wel vermaken!

Ik zal af en toe wel even een bloggende update geven, maar om nou lappen tekst te sturen met maandag, heerlijk gestudeerd, dinsdag, vol in de boeken gedoken etc etc.. gaat me ook een beetje te ver en is vast ook niet vermakelijk.. maar als ik weer wat Engelse ervaringen heb opgedaan zal ik jullie op de hoogte bloggen!

Byeee byee!!

Martine

Pinnacles, spass in San Fran en springen uit een vliegtuig!

Hi lovely lezers!

Thanks so much voor al jullie berichtjes! Hoe gaat het daar in NL? Is alles nog bedolven door sneeuw?
Heerlijke foodfestijnen gehad met Sinterklaas? Staan de kerstbomen al? Hier weer even een update van mijn belevenissen! Ik typ mijn verhaal terwijl mijn Deutsche freundin aan het rijden is (we houden roadtrip door Arizona en Utah!) en nu heb ik eindelijk tijd om mijn verhalen weer even op virtueel papier te zetten voor ik weer thuis ben (a.s. zondag!).

Na project Yosemite kregen we te horen dat ons volgende project pas een week later zou starten. Iedereen happy en met half de mensen uit ons huis besloten we de rest van de week door te brengen in San Francisco. We zaten allemaal in hetzelfde hostel en iedereen deed overdag waar hij/zij zin in had en ‘s avonds gingen we met elkaar wat eten, drinken en karaoke zingen. (Ik heb karaoke hier geintroduceerd bij mijn collega's en nu moet ik constant mee naar iedere bar en met iedereen zingen hahaha!). San Fran was geweldig, normaal hangt er namelijk constant een mist over de stad, maar dit keer was de lucht zo helder en blauw dat ik eindelijk de Golden Gate Bridge heb gezien! Verder musea bezocht,zijn we door de hele stad gaan lopen, toeristische kiekjes gemaakt, weer de raarste hippie types ontmoet en zijn we naar Alcatraz geweest. Alcatraz is een eiland 2 mile van de kust van SF en op het eiland is een gevangenis gebouwd waar vroegaa de grootste criminelen opgesloten zaten. (Al Capone, mafiamen met super freaky blik in zijn ogen en andereras echtecriminals). Zo indrukwekkend, zo spooky! Niemand heeft ooit kunnen ontsnappen van dit eiland behalve 3 mannen die met lepels zichzelf uit hun cel hebben gegraven en met pophoofden in hun heb de cel hebben achter gelaten. Niemand weet of ze de zwemtocht van 2 mile hebben overleefd (ijskoud en haaien). (Er is een film over: Escape from Alcatraz)

Terug in Santa Cruz vertokken we woensdagochtend vroeg richting het Zuiden van Santa Cruz, naar Pinnacles National Park. Met 20 vrijwilligers maakten we ons kamp in een valley waar boven onze tenten grote condors vlogen en in ons kamp ‘s nachts wilde zwijnen aan je tent gingen snuffelen en coyotes iedere nacht een huilconcert gaven. Een nacht hoorde ik ze zo hard huilen en communiceren met elkaar dat ik realiseerde dat ze naast mijn tent stonden en het engste was dat mijn tent aan de rand van het kamp stond en ik dus de eerste tent was die ze potienteel konden bespringen. Toen ik bijna wilde gaan schreeuwen om hulp hoorde ik een enorme brul en een college van mij (type:, boy scout, lange baard, weet alles van nature, draagt vuurstenen aan zijn sleutelbos (!).. en dit gaat te ver.. hij heeft over zijn hele lijf allerlei verschillende bomen getattooeerd! ) rende uit zijn tent met een groot mes in zijn hand, brullend om de coyotes bij mijn tent weg te jagen, how sweet!!

Het werken was verder heel relax, we moesten bijvoorbeeld 6000 planten uit de grond trekken en als we dat nummer hadden bereikt (met een telpieper, oooh dit is een grote, jaaa die telt voor 10 planten vind ik;) ) dan mochten we gaan hyken door grotten en over de bergen. Zo mooi! Andere dagen gingen we met grote scharen planten snoeien om wandelpaden vrij te maken. Het enige afschuwelijke was dat we op een dag met scharen een dode takkenbos stonden om te zagen, komt de ranger naar ons toe.. ooh dat is misschien niet zo verstandig... dat is poison oak.. ja het stikt hier van de poison oak,in december verliest het al zijn blaadjes en herken je het niet meer.. misschien had ik jullie even moeten waarschuwen.. JA HE HE! In Yosemite had ik deze plant al aangeraakt en mijn hele arm lag al open en na dit project waren ook mijn benen helemaal open door deze evil plant. Maar het project was verder heel relax, ‘s avonds dansen bij het kampvuur, we hadden een soort huisje gebouwd van plastic lakens en overdag was het zonnetje steeds aanwezig. (‘s Nachts ijs op mijn slaapzak, dat was wel te freezing.)

Terug in Santa Cruz was iedereen helemaal enthausiast dat we weer in de bewoonde wereld waren dat we besloten met zijn alle te gaan stappen. Aangezien 30% van de vrijwilligers onder de 21 is gingen we naar een bar waar tot 21uur minderjarige mochten komen. Na 21uur bleef iedereen illegal in de bar en stuk voor stuk werden ze er gedurende de avond uitgezet. De volgende dag lag 1 jongen niet in hun bed. Bleek achteraf dat hij naast de karaoke bar was opgepakt door de politie en omdat hij minderjarig was en hadden gedronken.. moest hij in de gevangenis slapen! Amerika is zo drastisch af en toe. Wij voelden ons wel beetje schuldig aangezien wij drankjes voor hem kochten de hele avond.. maar goed wel weer een leuk verhaal voor later voor hem :)

De dag erna, nadat we weer complete waren was het thanksgiving day. De Amerikanen waren de hele dag bezig in de keuken, kalkoek in de oven, zoete aardappels met marshmallows etc.. Wij buitenlanders hadden bedacht dat we met elkaar uiteten zouden gaan op deze dag net als met kerst. Dus toen de Amerikanen uitbuikend op de bank lagen gingen wij een restaurantje zoeken. NIETS! Alles dicht! We hebben iedere bezorg Chinees of Pizzaplace gebeld... maar absoluut nada open. Uiteindelijk hebben we bij een tankstation magnetron pizza's en chips gekocht. Happy Thanksgiving.

Maandag had ik samen met een supervisor en mijn Koreaanse vriendinnetje Jay een afspraak gemaakt om te gaan skydiven. Ofwel met een parachute uit een vliegtuig springen!! Nadat mijn eerdere afspraak was afgezegd omdat het zo hard regende, wist ik niet zeker of het dit keer wel door zou gaan met het weer, maar de lucht was zo helder en het moment dat het vliegtuigje naar boven vloog konden we de hele kustlijn zien in en om Santa Cruz! Ik was totaal niet nerveus alleen heel stilletjes de hele tijd terwijl Jay en Tim constant aan het praten waren van de zenuwen, heel geestig. Ik had aan mijn instructeur gevraagd of we ipv springen uit het vliegtuig, met salto's uit het vliegtuig konden rollen.. (tja als je het dan doet, doe het dan meteen extreemJ ) en het was het geweldigste gevoel ooit. Met je beentjes uit het vliegtuig hangen is toch wel het raarste moment. Het is zo onnatuurlijk om je te laten vallen, maar zodra ik met 4 salto's naar beneden viel en daarna mijn armen en benen wijd maakte.. toen vloog ik! Na 45 seconden ging de parachute open en mocht ik sturen, slingerden we door de lucht boven zee en boven bergen en 5 minuten later landden we zacht met onze voetjes in het zand op het stand van Santa Cruz. Ik was zo onder de indruk van de sprong dat het enige wat ik kon zeggen was, ‘that was nice, thank you'. Verder kwamen er geen woorden uit mn mond en de terugtocht in de auto van het strand naar het vliegveld kon ik alleen maar naar mijn instructeur staren en denken, wauw hij heeft mijn leven gered. Whaha voelde te veel special band met hem. Zo een bijzondere baan, hij heeft al 5000 sprongen gemaakt in zijn leven en per dag maakt hij gemiddeld 8. Maar goed je moet ergens beginnen, en ik vond het zo geweldig dat ik zeker weten als ik de kans weer krijg, opnieuw zal vliegen!

Dat was weer een update van mijn kant!
Next story: Ventana wilderniss from hell, goodbye party en last roadtrip Utah/Arizona.

We zien elkaar snel weer!!

Lots of love,

Martine

Happy Halloween and Yosemite Park

Hi ya all!

Weer een update vanuit het fabulous California! Thanks so much voor alle reacties, mailtjes en lieve berichtjes! Ik vind het zo leuk om reacties te lezen, dankjewel!

Halloween... Sint Maarten meets Carnaval maar dan bloederig, evil en... Amerikaans! Voor alle Amerikaanse tienermeiden een reden om zich zo sletterig mogelijk te kleden en voor obesitas kids een reden om de hele buurt te beroven van snoep. Niet door schattig met een lampionnetje een liedje te zingen.. nee door keihard trick or treat te brullen en als je geen snoep krijgt, het huis onder te smeren met nat wc papier en ander gooi spul wat dagen duurt om te verwijderen..

Terug uit de diehard wilderness moest ik mijn mood weer omschakelen naar ano 2010 en de ultime outfit bedenken. Het hele weekend waren feestjes gepland (want ookal is Halloween op zondag, de feestjes zijn van donderdag tot zondag J ), kregen we pompoenen die we mochten uithollen en op zondag zou er een outfit competitie zijn. Great! Met een groep meiden zijn we gaan shoppen tot iedereen klaar was voor het ultime American holidayweekend.

Mijn outfit inspiratie was dood, bloed, evil en toch vrouwelijk (een monsterpak was dus geen optie), dus transformeerde mezelf iedere avond in dead, evil butterfly from hell. Dag 1 was ik nog redelijk bescheiden, maar de laatste dag had ik mijn gezicht volgesmeerd met nepbloed, nep kogelgaten op mijn hals geplakt en zwarte ogen en lippen geschilderd. Hahah en... daarmee de outfitcontest gewonnen! (Moet mijn fashionskills en mode imago toch een beetje onderhouden en hoog houden dus was erg happy!) Op vrijdag avond zijn we naar een huisfeest geweest van een vriend van een van onze supervisors, waar de hele binnenkant van het huis was verbouwd en aan de kant geschoven zodat er een band kon spelen. Hoe geweldig! Dansen in de huiskamer met een keiharde band. Natuurlijk kwam de politie langs en na 2 waarschuwingen moest de band stoppen anders moest iedereen rennen voor de politie hahah maar het was geweldig. Op zaterdag met de hele crew gaan karaoke zingen, ook verkleed natuurlijk, dus als dooie vlinder dramatische emo songs geblered door de mic, terwijl dronken verkleede alcolisten in de bar stonden mee te zingen en dansen op mij dark emotion liederen. Te geestig. De karaoke bar is in een typisch Amerikaanse bowlingbar en de bar is zo troosteloos (ook omdat stamgasten liedjes als ‘ all by myself' zingen, extreme vals, maar denken dat ze daarmee een partner aantrekken), maar zo typisch dat het mijn favo bar in Santa Cruz is. Verder gedanst op de straat, naar een parade gegaan, op het strand middagslaapjes gehouden en heel veel lol gehad met als mijn college vrijwilligers freunden.

Op dinsdag vertrokken we naar Yosemite National Park om daar ‘ fuel reduction' te doen. De officiele betekenis is dat we met kettingzagen en grote scharen kleine bomen en stuiken verwijderen, zodat als er een bosbrand is, de brand stopt waar wij een chainsaw massacre hebben gehouden. In het park wonen namelijk mensen (voornamelijk gepensioeneerden) met houten huizen en in geval van brand kunnen ze anders niet gered worden. In de praktijk waren we niet alleen bezig voor hun veiligheid maar waren we gewoon in hun tuin aan het tuinieren. En.. de mensen in de houtenhuisjes waren helemaal niet zo schatiig als wat je je voorsteld bij houtenhuis-inhet-bos-mensen, nee het waren diehard racists, rednecks types met wietplantages op hun landgoed. Op een dag was ik los aan het gaan met mijn zaag in de ronte, kleine boompjes aan het neerhalen.. zie ik allemaal wietplanten die ik eerst niet herkende, dus al een paar van had neergehaald. Ben maar snel ergens anders gaan zagen hahaha. Andere dag vertelde een bewoner mij dat hij laatst op een paar illegale Mexicanen had geschoten op zijn landgoed, want tjaaa wat deden ze daar, het is zijn landgoed en hier in de States is het toegestaan om onbekende op je terrain neer te schieten. Wat een idiot. Een vrouw vroeg op een ochtend aan mij (een oud hippie vrouwtje die met haar 8 katten op een landgoed woonde), wat wil je drinken? Ik zei wat heeft u daar in uw kopje? Koffie? Uuhh nooo Vodka zei ze.. Het was 8uur in de ochtend. Heel bijzonder allemaal. Maar goed het leuke van dit project was dat we met onze tentjes in iemands tuin sliepen die iedere avond extreme overdreven voor ons kookte met voorgerecht, taarten, 3 soorten gerechten per avond, ongelovelijk. Een dag had hij zelfs een thankgiving maal voor ons gemaakt met een gebraden kalkoen en alles erop en er aan. Voor mij, uitgehongerdheid na backcountry, was het fantastisch. Iedere avond met een dekentje, eten en een sportwedstijd op de bank.

Na 10 dagen Yosimete, waarvan 2 dagen vrij, hyken in het park en films kijken, 2 dagen ziek omdat ik soort van griep had (maar mocht in het huis zitten en helpen met koken) gingen we weer terug naar Santa Cruz. Maar goed ook want de een na laatste avond vroeg de bewoner van het huis aan mij en een andere jongen die samen met mij ziek was, of wij voor het eten wilden zorgen die avond. Hamburgers. Maar deze moesten even gegrild worden op de gigantic bbq die buiten stond. Wij hadden nog nooit in ons leven zo een grote bbq gezien en geen idée hoe het werkte. Nadat hij de bbq geiriteerd voor ons had aangestoken (je weet toch wel hoe een bbq werkt?!?!) liet hij ons achter met een berg ongebakken hambugers. Dus wij de burgen ingevet met olie en op de bbq gelegd. Ik heb nog nooit zo een grote vlam gezien richting het topje van het houten dak. Het moment dat de olie de vlam raakte. Het enige wat ik kon doen was schreeuwen brand brand!! Gelukkig kwam een Amerikaanse jongen aangerend en heeft het gas losgedraaid anders.. was het huis zoiezo afgebrand. Wisten wij veel dat die olie een steekvlam veroorzaakte! Dus huisbaas was vanaf toen niet meer zo aardig tegen ons. En ik schaamde me dood omdat we hier waren om brand te voorkomen en ik bijna bosbrand had veroorzaakt. De laatste dag hebben mijn colleges mij een armbandje gegeven met een alarm nummer ingeval van brand en deze mag ik niet afdoen van ze hahaha.

Terug in Santa Cruz ben ik met een groepje mensen gaan pistoolschieten op een schietbaan. Met de gedachte in mijn achterhoofd hoe achterlijk mensen hier omgaan met pistolen en hoe gemakkelijk het voor mij was om een pistol met onbeperkt aantal kogels mee te krijgen en dat je met 1 vinger beweging iemand kan doodmaken.. kreeg ik een soort psycho uitbarsting midden op de schietbaan. Ik was mijn pistol aan het afvuren en mijn handen trilden zo erg na iedere klap en ik moest steeds aan Mexican shooter guy denken, dat ik mijn pistol heb neergelegd, ben weggelopen en vervolgens tegen het hele personeel van de schietbaan heb verkondigd hoe achterlijk ik het wel niet vond dat mensen dit voor hun lol deden, hoe gevaarlijk guns wel niet zijn en dat ik het niet normaal vind dat iedereen maar pistolen heeft en legal mensen mag neerschieten in hun huis of op hun landgoed. Ik ben nog nooit zo raar aangestaard en gelukkig kwam een vriendinnetje die zei, okeee martine wij wachten wel samen buiten.
Misschien een cultuurshock aanval, ik weet het niet, maar nu ben ik weer mezelf J

Volgende verhaal.. San Fran.. Pinnecols nationalpark en mijn storys about dit weekend wat we in Santa Cruz hebben ondernomen!

Bedankt voor alle mailtjes en berichtjes en hoop dat alles goed gaat daar!! Heel vee liefs xx

Loves, Martine

Bitter and Glamour.. Hollywood vs Wilderness

Darling blog readers!!

Hier weer even een update van mij van wat ik hier heb beleefd en meegemaakt. Is al weer veel te lang geleden I know... Zooo veel gedaan en zoo veel te doen dat mijn verhalen posten er soms een beetje bij in schiet, maar dit verhaal heb ik getyped in mijn tentje in Yosemite zodat ik heb direct kan posten online! De volgende story post ik wat later anders raken jullie verveeld door een overkill aan letters op je scherm.. hier mijn LA meets Wilderness story!

Hollywood. The city of glitter and glamour! Maar als je dan dakloze junkies op de walk of fame sterren ziet slapen, serveesters met de mooiste lichamen ziet serveren in de hoop op een dag te worden gecast door een producer en iedereen die je spreekt zichzelf scriptwriter noemt maar een paar kwartjes vraagt om ergens de nacht te kunnen overbruggen.. dan merk je toch wel dat echt alles op tv nep is. Samen met Javier en Lourdes (2 Spaanse vrijwilligers just like moi) vertrokken we op zaterdagochtend met onze huur auto naar Sin City. We zaten in een geweldig hostel en bij het pannenkoeken maken de volgende dag (all you can eat pancakes you make yourself) ontmoetten we een andere Spaanse jongen, Jezus, met wie we de rest van het weekend hebben doorgebracht. We zijn door Hollywood gaan lopen, naar walk of fame, foto's van bekende straten gemaakt en naar Universal Studio's gegaan. Dit vond ik helemaal geweldig. Super coole filmsets gezien, Wisteria Lane, hele toffe attracties, echt geweldig. Savonds na uitgehongerd te zijn mexicaans eten gegeten en comedy gekeken in het hostel. Super slechte comedie van wannebe comedians maar ondanks alle slechte ‘nigga' en ‘gay' grappen toch een top avond gehad. De volgende dag vertrokken we vroeg met de bus en onze tourguide naar de heuvels van Beverly en Bel air. Celebhuizen spotten! Na 2 uur voor de heg staan van diverse celebs (hier woont Juliia, hier woont Snoop Dogg, ik weet zo niet of ik het geloofde, voor mij part zei hij hier is het playboy huis en ik zou het nog geloven aangezien we alleen de heg zagen..). We hebben wel het huis gezien waar MJ is overleden en het huis waar richy rich is opgenomen. Ook door de heg maar deze heggen waren iets minder dicht onderhouden. Daarna zijn we door Beverly Hill gaan wandelen tot Rodeo drive. De winkelstraat met alle bekende merken. Er kwamen wat meiden naar ons toe dat een super bekende (ik kende hem niet maar gut) acteur in Gucci was, daar moesten we heen zeiden ze, maar ik was het celeb stalken een beetje zat dus we besloten terug te gaan richting ons hostel waar het Kodak theater in de buurt was. Daar hebben we een rondleiding gekregen en dat vond ik wel heel indrukwekkend. Wat een organisatie ieder jaar voor 1 avond, en wat een mooie zaal! En na de uitreiking is er altijd een bal en we hebben gezien hoe de ambiance was op fotos en met een voorbeeld tafel, te pretty voor woorden. Na de rondleiding hebben we onbeperkt gebbqed in het hostel en ons klaargemaakt voor een ritje in een Limo! We hadden ondertussen al heel wat mensen leren kennen dus met wat Australiers en Amerikanen (25 man) met de limo met champagne en vodka rondgereden naar een bar waar we een uur bleven en dan weer zouden verder rijden. Komen we aan in onze halve gala outfit (voor zover dat mogelijk is als backpacker natuurlijk) is het een te amerikaanse bar met een grote rodeo stier en overall American football op schermen. Hahah dus toen ben ik maar in mijn jurkje mee gaan doen met de stierwedstijd. Viel er redelijk snel vanaf maar kreeg applause van hele toko omdat ik het enige meisje was die zich had ingeschreven, geestig toch! Daarna weer verder gereden naar de volgende club. Een soort underground rockclub met in ondergoed dansende wannebe models, die geld vroegen om voor je te dansen. Ik vond het vreselijke de club en toen een keiharde klap kwam en het overall begon te roken wist ik niet hoe snel ik buiten moest gaan. Een een of andere idiot had een rookbom naar binnen gegooit voor fun. Voor mij was dit het teken om terug naar het hostel te gaan.

De volgende dag zijn we terug gereden naar Santa Cruz. Wat een byzar weekend. Hollywood, vreemde stad maar heel special om geweest te zijn. Back in Santa Cruz heb ik mijn tas gepakt om vervolgend 8 dagen naar backcountry Big Sur Vantana Wilderness te gaan. Over uiterste gesproken! Met 2 andere Europeanen en voor de rest Americans zijn we naar de kust 2 uur onder Santa Cruz gereden en vanaf daar moesten we met al onze spullen (slaapzak, tent, eten, gereedschap, alles!) naar ons kamp lopen. Dit duurde 2 uur en was extreme zwaar. Gelukkig droegen ezeltjes ons eten maar ze konden niet alles in 1x dragen, dus het plan was dat we later meer eten zouden krijgen.. was het niet dat het zo hard regende dat ze de berg niet meer op konden, en wij met smack en blikken bonen de rest van de week moesten overleven. Geen extra eten meer, dus aardige uitgehongerdheid na een week. Dit was survival hardcore. Drinken uit beekjes, geen wc of douche, geen vuur (brandgevaar) en donker na 18uur. Soms waren we zo verveeld dat als iemand zei, You guys! I found a dead bird!!... we vervolgens met zn allen om de dode vogel stonden en er naar bleven staren alsof het entertainment was hahaha. Op een dag vonden we een hele grote redwood boom waar we bijna met z'n alle inpasten ( een extreme grote boom die aan de binnenkant was uitgebrand, dus leek een soort boomhuisje) en daar hebben we regenachtige avonden en 1 hele dag (te gevaarlijk om te werken door het weer) in doorgebracht.

Gelukkig werkten we overdag dus hadden we iets omhanden. Onze taak was om een hyke pad te maken op een bergwand en met scheppen en bijtels hebben we een gewelidg pad gemaakt waar veel toeristen plezier van zullen hebben. De omgeving was geweldig. We zaten in een valley en overall om ons heel waren bergen. Als je naar de top van de berg liep zag je de zee die zo blauw was dat hij overliep in de lucht. Soms zag je het verschil niet, behalve bij geweldige zonsondergangen. Het was heel lollig om een keer met Amerikanen op project te gaan ipv andere buitenlanders like me. Amerikanen zijn zo typisch ik lach me kapot om ze. Ze smeren overall pindakaas op of ketchup (op alles!!), hebben zo veel afkortingen voor woorden dat ik ze soms alleen maar vragend aankijk omdat ik er niets van begrijp en ze zijn zo overdreven in alles en vinden alles extreme geweldig dat ik me toch echt wel realiseer hoe nuchter wij Nederlander zijn. Na 8 dagen backer dan back nature weer terug in Santa Cruz voor Halloweenweekend was bijna cultuurshock maar was ook wel weer blij om weer terug te zijn in 2010 na het bestaan van een holbewoner. Ohh I love it here so much!!

Hoe is het met jullie??? Hoe is het in NL?? Windstormen?? Herfst?? Ik hoop dat het goed gaat met jullie allemaal. Denk aan jullie en veel liefs van mij!!

... en ik zal mijn Halloween vs Yosemite story snel posten!!

Heel veel liefs voor iedereen!!

Loves Martine

Woeste woestijn and sweet sweet San Diego

Hii everybody!

Soo how are you today? Thanks voor alle reacties op mijn laatste verhaal! Het is ondertussen weer twee weken verder en ik heb weer heel veel meegemaakt als ACE vrijwilliger. Dit keer met een andere samenstelling van mensen dus weer heel veel leuke en bijzondere types ontmoet!

Deze keer was onze bestemming de Mojave desert, een enorme woestijn vlakbij San Diego en Los Angeles (najaa vlakbij.. 5 uur met de auto maar voor hier is dat afstand Amsterdam - Haarlem als voor ons Nederlanders). Met het busje vertrokken we maandag ochtend om hier desert tortoise te redden. Desert tortoise zijn woestijn schildpadden die tegenwoordig bijna uitgestorven zijn. Dit komt omdat men vroeger deze beestjes mee naar huis nam om als huisdier te houden en op het moment dat men de diertjes zat was (logisch ze worden 90 en kunnen niets alleen sla eten), werden ze weer terug naar de natuur gebracht. Vaak droegen ze dan allerlei ziektes bij zich en daardoor is negentig procent van de populatie uitgestorven. Het zijn ook niet zulke hele snuggere schildpadden, want op het moment dat je te dichtbij komt, schrikken ze en proberen ze je weg te jagen door in hun schild te plassen. In de woestijn is bijna geen water natuurlijk, dus gaan ze vervolgens dood door uitdroging. Heel handig. Of ze gaan in de schaduw liggen van autobanden en daardoor zijn heel veel verpletterd doordat Amerikanen met piepende bandjes, in hun t e oversized auto's wegreden en ze perongeluk overreden. Redden dus die handel!

Onze opdracht was om nep bosjes voor ze te bouwen, zodat ze holletjes kunnen maken in de schaduw en baby tortoises kunnen baren. Nep bosjes dus. Dit betekent, met een bikkel en een schep een kuil graven in de keiharde woestijn grond, dode takken zoeken, takken in de gaten steken en weer dicht maken.. en dan, dit gaat t ver.. met een stok met een lap stof eraan.. de bosjes dweilen om het mooi natural te maken. Het rare van de woestijn was dat het weer totaal onvoorspelbaar was. Een dag ben ik de hele dag in de stromende regen (waarom regent t nooit in de woestijn, behalve als ik takken moet zoeken!) stickcollector geweest, andere dagen in de bloedhitte hole digger.. en mijn specialiteit was dweilen dus dat gedaan terwijl er windkracht tien was. Maar de mensen waren heel leuk dus we hebben super veel lol gehad tijdens het werken.

Maar goed ook want na het werken was er totaal niets te beleven. Het enige dat we hadden in ons kamp was een dixi wc en onze tenten. Geen douche.. maar ook geen tafel of stoel.. of kampvuur.. niets. Dus iedere avond als na een amazing zonsondergang het donker was, keek ik nog even 10 minuutjes naar de sterren en ging dan maar slapen.. om 8 uur savonds. Ik wilde super graag lezen in mijn boek met mijn op mijn hoofd constructie zaklamp maar dit was onmogelijk omdat er dan binnen een paar minuten een hele zwerm insecten in mijn tent zat. Dramatisch mijn tent. De dag dat we namelijk aankwamen, was ik samen met mijn Koreaanse vriendinnetje Jay mijn tent aan het opzetten. Windkracht duizend, unbelievable. Dus ik schreeuwde boven de wind uit, hou de tent goed vast ik sla de haring in de grond.. laat ze de tent los door windruk, tent in een stekelbos en helemaal in stukken. Het het nog een beetje geprobeerd te ducktapen, maar geen succes. Tien dagen in een half open tent geslapen met regen (alles nat), hitte (bleef in mn slaapzak, want anders insecten attack, zoo heet!) wind (whaaa waar ben ik, waarom is mijn hele gezicht voor met zand, oja het waait naar binnen).. Maar het was ook heel eng want op een nacht werd ik wakker en voelde iets over mijn gezicht lopen.. toen ik het van mijn gezicht sloeg en mijn zaklamp er op scheen.. was het de grootste spin allertijden.. model vogelspin zonder haar. Maarja what to do, ik ben maar gewoon verder gaan slapen met oordoppen en ooglap in de hoop dat het uit een van de tent gaten zou verdwijnen. De volgende dag vertelde mijn spaanse vriendinnetje dat ze die dag ervoor een echte vogelspin had gezien en dat die daar veel voorkomen.. okee dat is dan toch wel even schrikken, het idée dat het blijkbaar echt een monsterlijke spin was die over je gezicht loopt. Verder werd ik op een nacht wakker omdat er coyotes (soort wolven) vlakbij de tent aan het huilen waren en ander shocking wake up moment was dat er een woestijn rat door mijn tentbodem probeerde te bijten omdat ik mijn tent blijkbaar op zijn holletje had neergezeten. Ik heb met mijn boek heel hard op de bodem geslagen en weer in slaap gevallen.Een nacht hoorde ik zo een harde klap dat ik zou zweren dat er een atoombom op ons kamp was gegooit.. bleek er een militaire basis vlakbij te zitten en waren er vliegtuigen door de speed of sound aan het knallen.. dat geeft een klap!!Laatste nacht in de woestijn wakker gelegen omdat we vlakbij het kamp een ratelslang hadden gespot die als een malle aan het ratelen was en met zijn tong uit zijn mond in aanvals houding stond om ons aan te vallen. Toen kon ik niet meer slapen bij het idée dat deze giftige slangen dus ook door mijn tent gaten konden kruipen en ben bijna hele nacht wakker geweest. Woeste woestijn nachten.

Gelukkig hadden we in het weekend een mogelijkheid om een auto te huren en naar San Diego te gaan. Samen met Andy (Duits meisje en tree lover ten top, met haar kan ik het super goed vinden ookal zijn we complete tegenovergesteld heel grappig) Tim (Duits jongetje die op Jeroentje van Jan, Jans en de Kinderen lijkt, niet normal look a like), Matt (Koreaanse jongen die in L.A. heeft gestudeerd) en Jay (liefste Koreaanse meisje ooit) zijn we op vrijdagochtend naar San Diego vertrokken en daar met z'n allen in een 1 persoons motelkamer gaan slapen. Iedereen op luchtbedden, films gekeken, pizza gehaald, super gezellig. De volgende dag had ik planning ten top gemaakt wat we allemaal in 1 dag moisten gaan doen omdat we zondag al weer om 8uur in de ochtend terug moesten rijden omdat Andy graag bomen wilde kijken in Joshua tree national park en de auto terug moest zijn op zondag. Om 8 uur, zaterdagochtend zaten we al in de bus richting down town San Diego om daar te sightseen. Gewelidge stad, overal palmbomen, mooie gebouwen, vreemde types op straat. Na koffie in downtown, met de bus naar Pacific beach gegaan waar ik het gevoel had op een filmset te zijn beland. Geweldige boulevard met overall life bandjes, skateboardende mensen, meisjes in bikinis op rolschaatsen, zakenmannetjes op stepjes.. geweldig. Daar de rest van de middag onze ogen uit gekeken en vervolgens terug gegaan richting centrum om naar Colorado eiland te gaan. Een eiland voor de kust van San Diego. Bij de bushalte ontmoetten we een Amerikaanse dude die toevallig op het eiland woonde. We raakten aan de praat en vervolgens heeft hij ons het hele eiland laten zien en ons meegenomen naar een viewpoint op het strand waar we bij een geweldige zonsondergang biertjes gingen drinken. Zo bijzonder dat hij zijn hele avond met ons doorbracht en bij afscheid nemen was iedereen een beetje down dat we al weer terug moesten. De volgende dag 8 uur in de auto gezeten om naar het park te rijden ( Oh kijk Andy daar is een Joshua tree, leuk maak een foto, nu weer 4 uur omrijden om optijd bij de car rental te zijn). Letterlijk 10 minuten in het park geweest, maar goed, ze heeft haar boomfoto en ik heb ook een boom gezien jee!

Van maandag tot woensdag weer gewerkt en donderdag weer aangekomen in Santa Cruz. Weer gezellig ‘thuis', waar het super druk was ineens omdat er 30 Amerikanen waren gearriveerd. Past nooit in het huis dus de helft van de vrijwilligers slaapt nu in een motel, maar heel gezellig want zijn s avonds met elkaar naar een bar gegaan en daar heb ik 2 Spanjaarden overtuigd dat we toch echt naar LA moeten gaan dit weekend, en daar ben ik dan nu ook!!! In LA! We hoeven pas woensdag te werken (van woensdag tot woensdag fulltime, wordt te zwaar voor woorden, maar goed we gaan herten beschermen door hekken te bouwen of zoiets, heel nature verantwoord dus!) en gaan dus van zaterdag tot dinsdag naar Los Angeles. Ben heel excited!!

Hoe gaat het met jullie in NL? Zijn er nog ontwikkelingen?? Heb al even op telegraaf.nl gelezen over het kabinet. Verder nog nieuws?? Koud?

In mijn volgende story vertel ik over onze roadtrip naar Los Angeles en met welke celebs ik bff ben geworden!

Voor nu heel veel liefs voor iedereen en keep in contact!

Lots of love,

Martine

Duffenetly bere hard werken and next level ranger skills!

You Guys!

Na 10 dagen leven in de middle of nowhere heb ik dan eindelijk tijd en internet gevonden om al mijn verhalen te posten! Met een laptop van een van mijn roomies zit ik in de tuin te typen omdat dit de beste locatie is om internet van de buren te stelen :)

10 dagen in de middle of nowhere dus. Buitengesloten van alle luxe als telefoon, computer, dagelijks douchen en een normale wc. Maarja je moet iets over hebben voor het rangerbestaan. Maandagochtend vertrokken we met een busje vol vrijwilligers naar the giant forest Sequoia national park. De enige mensen die ik de komende 10 dagen dag in dag uit zou zien waren bepaald. 2 Koreaanse meiden, waarvan 1 het schattigste meisje ooit die mij de hele dag daling (darling) (tja de r is tamelijk lasting voor haar) noemt en die zo netjes is opgevoed dat ik telkens een kwartier op haar moet wachten bij de wc omdat ze iedereen voor laat gaan en die constant mijn spullen draagt omdat ze vind dat ik moet uitrusten omdat ik zo hard werk haha. Het andere meisje is compleet het tegenovergestelde en te verwend voor woorden en roept de hele dag hoe moe, hongerig en smerig ze wel niet is, maar ze is te grappig omdat ze de hele dag kip met zich meebrengt om eten want she loves chicken. 1 Ijslandse gozer die denkt dat hij een Amerikaan is en iedere zin begint met uuuhh it's like.. Persoonlijk vind ik hem extreme vervelend en raar maar zijn weirdheid heeft ook wel weer wat lolligs. Een Japanse jongen die de hele dag lacht en onder de ontstekingen zit die hij heeft opgelopen in India en die hier is omdat hij op internet zag dat alle vrijwilligers op groepfoto's stonden en dat wilde hij ook (?). Bijzonder type dus. Een Britse jongen met een ijzer sterke conditie die tijdens hykes biertje en sigaretten mee neemt om dat tijden het bergbeklimmen (!) te nuttigen. Een Duits meisje die van paarden, bomen en vega eten houdt, met wie ik het heel goed kan vinden. Een Spaans meisje die om alles in het Spaans begint te schreeuwen en schelden omdat ze zich op die manier het beste kan uitten zegt ze zelf. Een jongen uit Denemarken met het schattigste mooiboy gezicht maar die zo smerig was aan het einde van de week dat iedereen rook (!) waar hij was.. en dan onze supervisor, een kerel die na zijn scheiding zijn baan heeft opgezegd en met een hele grote zak met geld de hele wereld rondreist nu en in een soort van midlife zit nu. En ik dus. Een hele bijzondere combinatie kun je wel zeggen hahah.

Na het tent op zetten (hoe werkt dat), vuur maken (uuuh ik heb een aansteker?), koken (hoe werkt zo'n gasstel?) en een bere lange uitleg over het gevaar van beren, maakte ik me toch wel een beetje zorgen over mijn overlevingsskills. De eerste 2 nachten heb ik dan ook nauwelijks geslapen, extreme enge nachtmerries gehad en constant het gevoel gehad dat ik in de nacht aangevallen zou worden door een beer. Ik durfde dan ook niet naar de wc te gaan, pas toen het licht werd durfde ik uit mijn slaapzak te rollen. Alles wat ook maar enigzins naar eten ruikt.. ook douchgeld, muggenspray etc mocht niet in de tent liggen maar moest in een speciale beerbox. Een college op een ander project was namelijk zijn tandpasta vergeten op te bergen en is in de nacht wakker geworden omdat een een klauw door zijn tentzeil kwam. Dan schrik je toch wel even als je in de nacht wakker wordt omdat je op je lippenbalsem ligt aaaah! Helemaal omdat de dag daarvoor ik een beer had zien lopen bij onze campeerburen niet verder dan een paar meter bij ons kamp vandaan. Maar zelfs mijn beerangst werd minder en toen ik er weer 1 zag lopen ben ik zelfs uit de bus gegaan om er een foto van te maken. Toch best cute die beestjes.

Maar we zijn hier natuurlijk niet om te kamperen alleen. Er moet gewerkt worden en niet zo'n beetje ook. 10 uur per dag van 7 tot 5 wel te verstaan.(iedere dag om 6uur op en om 21uur kapot alweer in de slaapzak) Ik heb 3 Engelse woorden geleerd die ik nooit van mijn leven meer zal vergeten. Bucket (emmer), rake (hark) en duff (dead stuff, ofwel alles wat dood van een boom valt, bladeren, takjes.. maar ook klei, aarde, dennenaalden en denneappels). Onze functie was om de duff in de bucket te raken en vervolgens langs de highway uit te strooien zodat er over 20 jaar bomen zullen gaan groeien en de toeristen niet hun auto zomaar langs de weg parkeren en de natuur verwoesten.Duffenetly keihard werken! Ik ben nog nooit in mijn leven zo smerig geweest. Binnen een uur was mijn gezicht zwart, mijn kleren zwart, mijn ogen, oren en de binnenkant van mijn neus.. zwart.. en dit is pas weggegaan toen ik terug kwam en mijn handen in de bleek heb gehangen en 3x ben gaan douchen. Je moet er wat voor over hebben om de natuur te redden dacht ik zo. Mijn survival outfit is ook wat minder fashionable bijgesteld want naast afritsbroek en bergschoenen.. heb ik een.. jaa dit is een degradatie verder.. muggennet voor over mijn hoofd gekocht, whahhaah! Ik werd zo gek van al dat gezoem in mn oor dat ik mijn laatste dagen met een mobiele, hoofd muggennet heb doorgebracht. Dan ga je ver, geloof mij.

Tijdens ons werken warden we begeleid door Patrick, de grootste natuurfreak die ik ooit in mn leven heb ontmoet. Hij drinkt koffie uit een oud pindakaas potje, heeft een baard en zijn haar al jaren niet gewassen (ik heb t gevraagd, waarom zou je je haar wassen, de natuurlijke olieen beschermen je haar, jaja), hij had zo een groot gat in zijn kies dat hij bijna niet meer kon eten, maar hij had geen verzekering en was al meer dan een half jaar niet meer in de bewoonde wereld geweest dus ook geen tandarts kunnen bezoeken.. en dit alles is hij geworden omdat hij vroeger prof skateboarder was en niets anders kan dan dat en nu te oud is. Maar ik heb me kapot gelachen om die gast want hij zette iedere dag radio 90 aan en riep dan, hee Dutchy, blowing venga boys out of my speakers for you aight! Hahha.

In onzevrije dagen (4 dagen werken, 3 dagen vrij, 4 dagen werken) hebben we geweldige zonsondergangen gezien, uren gepraat bij het kampvuur, 20km uphill gehyked (kapot!), slangen gezien, te schattige chipmonkjes achtervolgd, kristalgrot bezocht, in de mooiste meren gezwomen en de grootste bomen van de wereld gezien. Helemaal fantastisch.

En nu ben ik weer in Santa Cruz dus. Morgenochtend vertek ik met een nieuwe samengestelde groep naar de woestijn. We zitten in de buurt van San Diego en LA dus onze vrijedagen gaan we daar vieren. Ben helemaal excited! De woestijn is overdag heel heet en snachts koud, dus ben benieuwd want afgelopen tentnachten sliep ik al met muts, handschoenen, termo, sokken etc, dus hoop dat ik warm genoeg zal blijven in de nacht, maar komt vast goed. De woestijn schijnt geweldig te zijn en is ook de locatie geweest waar scenes van de hang over zijn opgenomen dus movieset here I come!

Afgelopen weekend ben ik met new friends naar San Francisco geweest en hebben we een mega groot festival in Golden Gate Park bezocht. Ik wist niet wat ik zag! Hippies all over. Allemaal te rare weirdos die dansten op countrymuziek. Hippies hardcore in originele outfits. Fantastisch. Een omatje kwam naar me toe om te vragen of ik een spacetaco van haar wilde hebben. Spacetaco? Ja, ik maak ook vaak space spaghetti voor mijn man, vindt hij heerlijk. Jaja nee dank je ik hou t bij mijn biertje. Was een super leuk weekend en nu weer opgeladen om te gaan werken.

Super bedankt voor al jullie leuke, lieve een geestige reacties! Mama ik ben bearcarfull hoor! Hahha! De komende 10 dagen (ongeveer) dus geen internet, dus kan niet contacten, maar ik denk aan jullie allemaal! Bedankt voor alle support en ik zal snel weer wat posten als ik back ben!

Ps Als ik half Engelse woorden die niet kloppen heb geschreven komt dat door spellingscontrole op de comp en niet omdat ik denk dat ik Amerikaan ben nu :)

Pss Het internet is zo slecht en sloom en ik heb geen kans meer om ergens anders internet te vinden vandaag dus voor iedereen die ik nog niet heb terug kunnen schrijven (mede doordat een spamfreak mijn hotmail had gestolen, maar dankzij Marianne heb ik mijn email weer terug) ik lees al mijn mailtjes als ik weer terug ben en zal iedereen antwoorden

Psss Super lief nogmaals alle reacties word heel blij en vrolijk als ik lees dat iedereen zo aan me denkt!

Heel veel liefs!!!

Martine

USA, California... here I come!!