Hello lovely ladys and gents,

Daar gaan we dan! Verhuizen naar Engeland. Wat een onderneming! Met een auto volgeladen met te veel spullen (wacht misschien is mijn hele dvd collectie toch beetje overdreven.. moet ik dat maar thuis laten.. heb ook eigenlijk helemaal geen dvd speler, en ook geen tv.. ja dat ismisschien niet zo doordacht) op donderdag avond vertrokken naar de boot die ons 's nachts naar Engeland zou varen. Met paps en mams in stapelbedden de nacht overleefd in onze boothut, super mooie boot maar zeeziek ten top (en blijkbaar waren er niet eens golven, dus ben blijkbaar zeeziek gevoelig) maar toch heelhuids aangekomen in de vroege ochtend in England.

Na paar uurtjes rijden kwamen we aan in Coventry waar ik eerst de sleutel van mijn huis kreeg (ooh uuh probleempje..je zit in tijdelijk huis, want jou huis is pas volgende week beschrikbaar). Toen ik meging inloggen bij de studentenbali (ooh je ben niet al in september begonnen?? hmm dat staat wel zo in ons systeem hmm). Vervolgens almijn spullen 4 verdiepingen hoog in mijn tijdelijke flatje te hebben gedumpt (aaah groene gordijnen, muren en blauwevloerbedekking, wat hebben die Engelsen toch een gevoel voor stijl) en mijn rooster probeerde te achter halen.. (tja alle international studenten moeten hier om 10uur zijn maandag, maar jij bent uit Europa he, uuuh ik weet niet of dat dan ook als internationaal telt..).. Na al deze ongeregelheden en lichtelijke stress besloten we maar de stad te gaan ontdekken en ik zou maandag dan wel alles uitzoeken hoe en wat.

Na een heel gezellig weekend, met uncle Ed en aunty Glynis en my parents, was ik zondagmiddag dan ook echt ineens alleen, helemaal all by myself in het regenachtige, koude Engeland. Dat was best even een realisatie! Mijn tijdelijke huis had een grote eetzaal (schransschuur) waar alle studenten in een rijtje om beurten een flats voedsel op hun bord gekwakt kregen en ik sloot me daar maandagochtend dan ook maar bij aan. Overal mensen met groepjes aan tafels en daar sta je dan met je dienbladje. Net als in de film voelde ik me de nerd die niet wist waar bij aan te sluiten, tot ik heerlijk in een hoekje allemaal andere loners zag bij een tv en ben ik daar maar bij gaan zitten haha. Toen ik vervolgens bij mijn eerste les aankwam ontmoette ik mijn eerste en enige klasgenootje. EenChinees meisje (my name is Meng Lu, but you can call me Marilyn Monroe, I am from Chinese ). Heel schattig kind maar de communicatie ging zwaar te ver. Bleek dat de rest van mijn klas nog ergens vast zat op het vliegveld door nieuwe Visa gerels in the UK of dat ze dachten dat het een week later begon. Gelukkig gedurende de week ontmoette ik wel meer mensen in klassen die gemengd waren met mijne, had ik een ontbijt vriend die iedere ochtend in zijn pyjama met mij ging ontbijten, had ik meisjes die met me mee naar mijn huis liepen en heb ik al veel gestudeerd omdat ik geen plannen had 's avonds en ook geen tv. Nou dan gaat die focus wel hoor!

Woensdags kreeg ik dan heerlijk de sleutel van mijn fijne nieuwe kamer. Met een busje van de Universiteit verhuist (8x op en neer gegaan met de lift om al die spullen die kamer uit te krijgen wat een drama!) en mijn kamertje ingericht. Mijn huis is super leuk, ongeveer 15 minuten lopen naar downtown maar in een heel schattig Engelse wijk so British. De rest van de week heb ik mijn buurt verkent,spulletjes aangeschaft (oooh koken, oja geen pannen, borden, eten, hoe werkt het gas hier? ooh stekker past niet in het stopcontact) en heel erg moeten wennen. Ook al in Engeland zo dichtbij Nederland, het is zo anders. Bijvoorbeeld, alleen al oversteken is levensgevaarlijk, overal rotondes en dan begint het nadenk proces.. okeee dus in NL zou de auto van deze kant komen, dus hier van links oooh dubbeldekbus, wacht, kan nog niet oversteken, pff bijna overreden.. Verder zijn de mensen heel aardig maar ook de manier van aanspreken is anders, toen ik beetje geirriteerd werd op mijn mentor over dat veel slecht geregeld was heeft ze wel 20 haar excuses aangeboden en kwam ze de rest van de dag achter me aanlopen of alles wel goed was en hoe ze het alsjeblieft goed kon maken. Misschien reageerde ik toch te Nederlands direct tegen haar en voelde ze zich diep gekwetst. Maar ook, wat is hier een supermarkt? Ik zie wel namen op gebouwen staan, maar heb geen idee waar je wat kunt kopen. In NL zoek je gewoon de Hema of AH en klaar ben je, maar dat is hier anders. Verder NIEMAND fiets, en als mensen fietsen.. lichtgevend vest, helm, flikkerende lampen over de hele fiets en op dikke mountainbikes alsof we in de Himalaya zijn. Ook nergens fietspaden dus daarom zijn de fietsers zo overdressed verlicht omdat ze op de weg fietsen. Geen optie dus.

Het weekend is een vriendinnetje die ik in Santa Cruz had ontmoet (Nicola uit London) naar mij toegekomen en hebben we samen het stadje ontdekt. Ze heeft me alle winkels uitgelegd, Engelse must know woorden verteld, gedragsregels uitgelegd en we zijn samen het uitgaansleven gaan verkennen. Nou mensen, als je in de zomer op de Costa Brava ligt te bakken en je ziet een groepje meiden langslopen en je denkt.. daar heb je Engelsen?? Ga uit in Coventry en je hebt een hele verzameling bij elkaar. Wat voelde ik me alsof ik veel kleding aan had hahah. Maar waarschijnlijk zijn we naar de verkeerde club gegaan, want de gemiddelde leeftijd lag rond de 16. De English pubs vind ik wel helemaal fantastisch!

Verder is Covenrty een heelleuk, veelzijdig, geschiedenisvol stadje. Super multi culti, ik dacht dat de flyer van de school lekker cultureel verantwoord was met donker, blond en hoofddoekjes op afbeeldingen in heel de informatiefolder, maar het is echt zo! Super leuk, meiden uit Afrika ontmoet, veel Aziaten, mijn flatgenootjes nu zijn ook van Afrika tot in Amerika en India. Dus iedereen zit in het zelfde schuitje en dat is wel heel fijn. Ook genoeg te beleven hier van barretjes, winkels, parken, bios, sport.. dus ga me vast wel vermaken!

Ik zal af en toe wel even een bloggende update geven, maar om nou lappen tekst te sturen met maandag, heerlijk gestudeerd, dinsdag, vol in de boeken gedoken etc etc.. gaat me ook een beetje te ver en is vast ook niet vermakelijk.. maar als ik weer wat Engelse ervaringen heb opgedaan zal ik jullie op de hoogte bloggen!

Byeee byee!!

Martine