HolaChico´s y Chica´s!

Alweer een hele snelle opvolging na mijn vorige verhaal, maar we hebben zoooo veel gedaan afgelopen dagen (vooral omdat alles spotter dan spot goedkoop is) dat ik bang ben na de kerstdetails te zijn vergeten, dus.. nog even een snelle update voordat jullie aan de kalkoen gaan!

Ons bezoek aaneen van de grootste zilvermijnen van Bolivia wasadembenemend... maar dan in zwaar dramatische vorm. Met een busje, verkleed als mijnmedewerkers,gingen wij heel stoer op weg naar de mijnen van Potosi. Met een zak vol cadeautjes voor de mijners kwamen wijaan en gingen via een claustrofobische ingang lichtelijk gebukt naar binnen. Het was zo afschuwelijk, in de mijn zijn mensen keihard aan het werken om hun gezin te onderhouden, worden niet oud door alle giftige gassen die ze inademen, en wij toeristen mochten om beurten naar een groepje, kapot zwetende, coca kauwende mijners lopen om een kiekje te schieten! Nou sorry, dat vonden wij echt te gruwelijk. Nina bezweek bijna door de hoogteziekte en alle stoffen daar, dus die besloot weer naar boven te gaan.. maar Aniet en ik bleven maar verdiepingen naar beneden gaan. Ondanks dat ik het zo verschrikkelijk vond, wilde ik blijven om te kijken hoe mensen daar dag in dag uit leven. Het is de realiteit en die wilde ik onder ogen komen. Maar, wat we daar gezien hebben is echt mensonterend. Toen we weer terug naar boven moesten klimmen, bleef ik halve wegen een kruipgangetje, erbijna in toen ik helemaal wit van het stof, mezelf bijna niet meer omhoog kreeg door de ergste buitenademsessie van mijn leven. Toen we weer buiten stonden hadden we alle 3 een onwijs dubbel gevoel bij deze ´excursie´. Vind het zo zielig voor de mensen die daar, soms van kinds af aan, moeten werken. We hadden alle drie een kater ervan.

´s Avonds zijn we naar Sucre gebust en hebben wevreselijke ervaringvan ons afgedanst. Samen met een meisje die we nog kenden uit Argentina zijn we de volgende dag naar een stoffenmarkt gegaanin de buurt van Sucre.Ik was totaal in mijn element!! Ik kan me met mijn nieuwe aankopen, bijna net zo kleden als de locale bevolking hier hahah. ´s Avonds zijn we op de vooravond voor Nina´s verjaardag naar een dansvoorstelling gegaan waar dansen en kledingdrachten uit heel Boliva werden gecombineerd. Super gaaf!

Met Nina´s verjaardag hebben we een combi tussen culture, avontuur, emotions en food gedaan. Eerst naar een te mooi masker- en culturemuseum, om vervolgens een 20 meter hoge nature muur/rots te beklimmen en daar weer vanaf te abseilen. We zijn alle 3 meerdere keren boven op de rots gekomen, heel knap vond ik. Alleen de laatste keer deed ik een route waar bijnaniets was om je aan vast te houden. Dus ik dacht, ik spring (?) een stukje omhoog.. Dat ging dus niet.. dus viel een (pretty pijnlijk)stuk naar beneden. Gelukkig hing ik aan een touw die de gids vast hield.Maarrr, toenik naar beneden keek om te checken of hij niet gelanceerd was ...stond die dude gewoon met iemandte bellen en lafjes dat touw vast te houden. Nou toen had ik ´t echt gehad en gilde maar dat ik weermuchorapido naar benedos wilde!Onze birthdaygirl was trouwens echt een masterklimmer en is zeker 4 keer bij de top gekomen.Daarna zijn we naar een emofilm over een jongetje die in de mijnen werkt gegaan,(alles kwam weer omhoog :( ) Tussen door en daarna local taartjes gegeten, uiteten geweest ect ect. Was heel erg leuk!

Gister zijn we op adventure toer geweest die bestond uit 2 uur mountainbiken van super stijle bergweggetjes (en onverwachte vrachtwagens die volgas de bocht om kwamen, engg!!), een wandel/klautertocht langs een rivier bed en uiteindelijk zwemmen (alleen voor de liefhebbers, mij leek dat wel wat :) )in een bruine, regen rivier met super harde stromingen peddelen in een opblaas boot tegen de stroming in. Super cool!

Nu hebben we alle 3 overal spierpijn haha. Ik heb zelfs pijn in een nieuw ontdekte spier (¿) in mn arm, die je blijkbaargebruikt voor klimmen en remmen (op de mountainbike). Maar ik kom er nu dus achter..ookvoor typen.. a lot of pain right now ;)

Nou dit is voor nu mijn kerstverhaal!

Wij gaan heerlijk kerst vieren met onze bff´sen fbff (facebookfriends forever) die we allemaal gaan meeten in La Paz, waar na een busrit van 15 uur, morgenavond een kerstmaaltje op ons staat te wachten! Jahoooee!!

Voor jullie allemaal, hele fijne kerstdagen, mucho sneeuwpret en veel liefs van de drie wijzen uit het zuiden(-Amerika)!

Liefs, Martine