Hi guys!

Het is een tijdje geleden (moest eerst weer even wat meemaken om te schrijven, en typ de hele dag voor school dus soms zijn mijn vingers te moe om ook nog een blog bij te houden, maar hier gaan we dan!) Een update vanuit Coventry.

In de tussentijd ben ik gelukkig verhuist naar een ander pand, wel in het zelfde complex, maar niet meer flatmaten met super freak. Daar ben ik zo blij mee, paar weken geleden heeft hij van de politie namelijk officiële waarschuwing gehad (nog 1x iets doen en hij moet half jaar de bak in!!) omdat hij een meisje uit die flat had aangevallen omdat ze ruzie hadden of het raam open of dicht (!) moest tijdens koken (?) en ze moest zich verdedigen door terug te vechten met een stoel (?) tot de politie met piepende bandjes aan kwam tuffen. Heel raar verhaal, maar goed hij is dus op het randje van prison. Vind het wel te bizar voor woorden dat er eerst a million dingen moeten gebeuren voor hij eindelijk officieel die kamer uit moet, maar ik heb een top nieuw huis waarbij ik de keuken alleen maar met 1 andere dude en een lege kamer deel, dus prima.(Mijn kamer is ook zo veel mooier en geweldig uitzicht op allemaal Engelse huizen en onze tuin vol met bloemen, spring is in the air!!)

Mijn nieuwe flatmaat is trouwens ook heel bijzonder(maar niet prisonbreak material). We hebben iedere dag wel cultuur shock met elkaar. (Volgens mij vind hij het ongelofelijk hoe een te tegenovergestelde, te uitgesproken mening ik heb over alles, maar dat maakt het wel heel geestig). Elke dag hebben we wel discussies, maar iedere dag zegt hij weer, Martine greatest housemate ever. Ik ben een keer op zondag met hem mee gegaan naar zijn Nigeriaanse kerk en heb nog nooit zo iets overweldigen meegemaakt. Hij had missie: bekeer Martine in het leven geroepen en ik moest vervolgens met allemaal mensen in discussie, er werd voor me gebeden, het gospelkoor ging zingen en ik moest soort van mee doen, want ik echt niet wilde en mensen gingen niet stilletjes voor zichzelf bidden, maar keihard, iedereen tegelijk met God praten en dansen. Vond het erg bijzonder om te zien, maar is niets voor mij.

Oh, en hij maakt iedere week een hele grote pan soepachtig iets, met allemaal vissen met hoofden erin en dat staat dan de HELE WEEK in de keuken te meuren en dan aan het einde van de week is het op en maakt hij nieuwe. De soep eet hij met zijn handen. Ik vind het zo goor dat ik dan zeg uuulllgg ik kan het niet aan!! Hij zegt dan dat hij het heel vreemd vind dat ik brood met kaas maak. (Is toch niet zo raar of ben ik nou heel kaaskoppig bezig?) Haha culture shock dus!

Het wordt hier ook al wat zomerweer dus ben heel blij! Heb vlakbij mijn huis een park waar ik vaak rondjes ga rennen (tot ik halve blessure had door te overdreven rondjes te rennen en nu al 2 weken als een manke rond loop, maar op zich ook wel weer voordeel want heb allemaal nieuwe Engelse woordengeleerd, mank, kneuzing, namen voor voetbotjes.. heb een dokter gevonden en weet nu ook alle buslijnen uit mn hoofd :)

Verder mijn leventje hier, door de week ben ik een te erge nerd, probeer zo veel mogelijk te lezen, kijken (mega veel films/docu’s in de bieb), schijven voor essays etc. In de weekenden onderneem ik leuke dingen.

Een paar weken geleden was Silvia, vriendinnetje van vroega (die naar Spanje verhuisde toen we klein waren en toen naar Argentinië verhuisde toen we groot waren(hebben elkaar daar ook gezien)) een week naar London om een baan te zoeken. Ze heeft geen baan gevonden maar we hebben wel het hele weekend London samen ontdekt, zijn naar een tango club gegaan, als echte London ladies op zondag door het park gelopen met de hond van haar nichtje (daar logeerden we) en zijn we naar een enorme zondag mark gegaan waar alle LDN hippies (hipster heten ze, de nieuwe hippies, die serieus denken dat ze in de jaren 60 leven, en alles in jaren 60 stijl doen) waren.

Andere weekenden doe ik locale stedentripjes met mn vriendinnetjes of gaan we naar concerten of dansen in Afrikaanse bars. Ik heb super leuke meiden uit Afrika ontmoet en ze nemen me mee naar alle verjaardagen/feestjes van hun neven en nichten. Of we doen foodfuifen waar iedereen eten maakt van zijn eigen land (ik maak meestal spaghetti, weten ze toch niet,kan nergens boerenkool vinden namelijk :)).

Vorig weekend heb ik reunietje gehad met Nicola (London) en Andy (Duitsland) die ik van vrijwilligers werk in USA ken. We hebben gesightseent in Coventry, fish&chips en scones gegeten, Shakespears geboorte dorp bezocht, St Patricks day gevierd (barmannen met groen geverfde gezichtjes en Guinness drinken) en we zijn naar Cardiff(Wales) gegaan. Super tof, binnen 3,5 uur waren we in Wales met de bus en daar het weekend in hostelletje geslapen. Op zondag hadden we afgesproken met een Welshmen ranger collega van ons uit USA en was heel grappig om reünie te hebben in totaal ander land.

Deze week voor de laatste week les en dan een maand om nog 3 essays te schrijven voor mijn nieuwe blok begint. Dan is mijn eerste semester al voorbij! Dus wordt wel heftig want had me toch wel beetje vergist in hoe academisch verantwoord een essay moet zijn. (Mijn eerste ingeleverde versies, zijn echt gênant als ik het terug kijk, maar had zo geen idee waar ik mee bezig was. Maar nu na veel oefenen wel gelukkig.) Nog tijd zat dus om te herschrijven en researchen. Gelukkig kan researchen overal want voor 1 essay bijvoorbeeld schrijf ik over homofobia in Uganda, en heb een paar Ugandan vrienden en ik kan ze alles vragen, informatie uit de eerste bron super tof!

Met mijn Chinese klasgenootjes heb ik nog steeds niet heel veel bonding, maar dat komt ook omdat ik laatst boos ben geworden op ze. Voor het vak ‘film’ moest iedereen een presentatie geven met een groep en een film vertonen. Hun film was over China (verrassend) in het Chinees (natuurlijk) zonder ondertiteling (serieus!?!?) en ik was de enige niet Chinees sprekende die dag in de klas en was zo verbaasd dat dit op een Engelse universiteit gebeurde dat ik ontplofte en zei dat we in Engeland studeren en als ik een Chinese film van 2,5 uur had willen kijken, zonder ondertiteling, ik wel in China was gaan studeren. Ik denk dat de bom van non communicatie gewoon een keer moest ontploffen want nu is het weer soort van goed gemaakt want ze hebben mij en mijn Duitse vriendin uitgenodigd om van de week Coca Cola kip te komen eten. Dus ik denk dat we nu op soort van vriendschapsluiting punt zijn aangekomen :)

Toen ik vorig weekend terug kwam van Wales en mijn bus op station Coventry aankwam dacht ik ineens, oh yes ben weer thuis. Was helemaal verrast door deze gedachte, betekend denk ik wel dat ik me goed heb gesetteld en het naar mijn zin heb. Mis NL wel en iedereen maar het idee dat het niet andere kant van de wereld is, is toch wel fijn.

Dat zijn wel zo een beetje de updates van de afgelopen tijd.

Hoe is het in NL?? Vondelparken al weer vol bezaaid met mensen? Ooh zo fijn dat het lente is!

Ik hoop dat alles goed gaat!

Liefs, Martine